پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن

برخلاف تصور رایج، طلاق‌ها ناگهان رخ نمی‌دهند. با وجود اینکه به نظر می‌رسد بسیاری از جدایی‌ها در یک چشم به هم زدن اتفاق می‌افتند، اما ریشه‌های آن‌ها به مرور زمان شکل می‌گیرد، حتی اگر یکی از طرفین از این اتفاق غافلگیر شود.

تنش‌ها زمانی به اوج خود می‌رسند که زن و شوهر در حل اختلافات خود به بن‌بست می‌رسند. اما طلاق عاطفی می‌تواند حتی قبل از آن رخ دهد، زمانی که زخم‌ها التیام نیافته، کلمات بی‌رحمانه گفته شده و بحث‌ها بدون حل و فصل رها می‌شوند.

درک و پذیرش جدایی و طلاق عاطفی، اولین قدم ضروری برای التیام و بازسازی روابط شماست. با شناخت نشانه‌های طلاق عاطفی، می‌توانید سفری را به سوی التیام عاطفی و احیای ارتباط با خود و همسرتان آغاز کنید.

طلاق عاطفی چیست؟

طلاق عاطفی نوعی مکانیسم دفاعی یا صرفاً مقابله با تهدیدی برای آسایش عاطفی فرد است. ممکن است قبل یا بعد از طلاق قانونی اتفاق بیفتد و از نظر روانی شاید مهم‌تر از امضای اوراق طلاق باشد. برای همسری که قبل از طلاق قانونی از نظر عاطفی طلاق می‌گیرد، به نوعی مقدمه‌ای برای پایان اجتناب ناپذیر ازدواج است و برای همسری که بعد از طلاق رسمی از نظر عاطفی طلاق را می‌پذیرد، نوعی احساس آرامش به‌همراه خواهد داشت.

ناتوانی در پذیرش طلاق توسط یک شریک می‌تواند به این دلیل باشد که ممکن است او هنوز برای طلاق عاطفی آماده نباشد و می‌خواهد به تلاش برای اصلاح ازدواج ادامه دهد‌. همسری که رها می‌شود معمولاً همچنان به دنبال راه‌هایی برای نجات ازدواج است، اگرچه در آن مرحله عملا این اتفاق غیرممکن می‌شود. طلاق عاطفی زمانی است که یک زوج در سطح عاطفی قطع و جدایی قابل توجهی را تجربه می‌کنند. شما بیشتر احساس می‌کنید هم اتاقی هستید تا عاشق و کمبود صمیمیت عاطفی و فیزیکی را تجربه می‌کنید. این می‌تواند منجر به احساس عمیق تنهایی، انزوا و نارضایتی شود. بنابراین، یکی از همسران ممکن است متمایل به ادامه رابطه و وابسته شود و برای شانس دوباره به دیگری التماس کند. گاهی اوقات این دست اقدامات به حد رفتارهای نسبتاً عجیب و غریب مانند تعقیب، تهدید، آزار و اذیت و غیره نیز می‌رسد.

چرا طلاق عاطفی رخ می‌دهد؟

به دلایل زیادی، در ازدواج‌های ناسالم یا در حال فرسایش، آسیب‌های روحی زیادی وجود دارد و زوج‌ها به روش‌های مختلف با روابط عاطفی نسبت به آسیب‌ها واکنش نشان ‌می‌دهند.

در این پروسه زوج‌ها تقریباً همیشه برای مدتی به تلاش ادامه می‌دهند. اما، بدون تغییر ناگهانی و مثبت در ازدواج، معمولاً اجتناب‌ناپذیر است که همسران یا یکی از آن‌ها برای کاهش درد و فشار و کمک به آسایش خود، طلاق عاطفی را آغاز نکنند.

جدایی عاطفی ممکن است به بیش از یک دلیل رخ دهد. اما، در اصل، تعریف طلاق عاطفی زمانی اعمال می‌شود که همسر از مرز بین تحمل استرس عاطفی و نیاز به احساس خوب دوباره عبور کند. به عبارت دیگر، پس از چندین تلاش و چند رویکرد متفاوت، معمولاً همسری که دور می‌شود شروع به بازیابی مرزهای خود می‌کند، جدا از مرزهایی که با همسرشان به اشتراک گذاشته بودند. همچنین معمولاً این همسر است که طلاق را آغاز می‌کند.

نشانه های طلاق عاطفی

• فقدان ارتباط عاطفی

  • احساس قطع ارتباط عاطفی قابل توجهی با شریک زندگی احساس می‌شود.
  • گفتگوها سطحی، فاقد عمق و به اشتراک‌گذاری واقعی عاطفی هستند.
  • لحظات مشترک، همان واکنش عاطفی سابق را برنمی‌انگیزند.

• احساس تنهایی مداوم

  • با وجود اینکه شخص در یک رابطه است، اغلب احساس تنهایی و انزوا می‌کند.
  • حضور همسر احساس تنهایی را کاهش نمی‌دهد.
  • حمایت عاطفی که به آن نیاز است وجود ندارد و شخص را با احساس رها شدن مواجه می‌کند.

• زندگی‌های جداگانه، فضای مشترک

  • شما و شریک زندگی‌تان زندگی‌های مجزا و جدا با کمترین همپوشانی دارید.
  • فعالیت‌ها، علایق و اهداف روزانه به صورت فردی دنبال می‌شوند که منجر به کمبود تجربیات مشترک می‌شود.
  • خانه شما بیشتر شبیه فضای همخانه‌‌گی مشترک است تا یک فضای مشترک و صمیمی.

•  مشکل در ارتباطات

  • ارتباطات معنی دار کاهش یافته است و از موضوعات مهم اجتناب می‌شود.
  • گفتگوها اغلب به مشاجره تبدیل می‌شوند و درگیری‌ها حل نشده باقی می‌مانند.
  • کاهش محسوسی در گفتگوهای باز و صادقانه وجود دارد.