هوش کلامی‌یا زبانی، به میزان توانایی و قدرت فرد در استفاده از کلمات و به کار بردن این کلمات یا معانی مترادف آن ها، صوت و ترتیب شان در موقعیت های مختلف مربوط است. علاوه بر همه اینها هوش کلامی به معنای دانش لغوی، حافظه کلامی، توانایی درک و ظرفیت استفاده از نمادین می‌باشد. با استفاده از این پرسشنامه می‌توانید میزان هوش کلامی افراد را اندازه‌گیری نمایید.
هوش زبانی کلامی چیست؟
تعریف هوش زبانی کلامی توانایی فرد برای درک و استدلال با استفاده از مفاهیمی است که در قالب کلمات قاب شده است. همچنین به عنوان توانایی فرد برای استفاده مؤثر از کلمات و ترکیبات آنها در هنگام تجزیه و تحلیل اطلاعات، ارتباطات و حل مسئله تعریف می‌شود. به عبارتی گسترده‌تر، با حل مسئله، استدلال انتزاعی و حافظه فعال مرتبط است.
هوش زبانی یکی از هشت هوش چندگانه هاوارد گاردنر است. این به معنای توانایی درک و استفاده از زبان گفتاری و نوشتاری است. این می‌تواند شامل بیان مؤثر خود از طریق گفتار یا کلام نوشتاری و توانایی یادگیری زبان‌های خارجی باشد.
هوش کلامی / زبانی توسط خود هوارد گاردنر به عنوان حساسیت به معنا و ترتیب کلمات، اصوات، ریتم‌ها، عطف‌ها، واج‌شناسی، نحو، عمل‌شناسی و کارکردهای مختلف زبان تعریف شده است.
همه مردم از هوش کلامی زبانی بهره می‌برند. از یک نامه ساده تا نوشتن یک رمان برای صحبت با یکدیگر، همه ما از هوش کلامی – زبانی خود در بسیاری از فعالیت‌های مرتبط با زبان استفاده می‌کنیم.
ویژگی‌های هوش زبانی کلامی
افرادی که ویژگی‌های هوش زبانی دارند از انواع بازی با کلمات لذت می‌برند. خواندن و نوشتن در مورد هر موضوعی به آنها لذت می‌دهد و دوست دارند زبان‌های جدیدی یاد بگیرند.
ساختار جملات به ظاهر خسته کننده و گیج کننده می‌تواند به یک منبع سرگرمی عالی برای این افراد تبدیل شود. جملات پیچیده و ساختار کلمات به آنها لذت می‌بخشد.
افرادی که دارای ویژگی های‌هوش زبانی کلامی هستند می‌توانند کلمات و قواعد زبانی جدید را در مدت زمان کوتاهی بیاموزند و به طور موثر از آنها استفاده کنند.
در اینجا ویژگی‌های دیگری با برخی از نقاط قوت و ضعف هوش کلامی/زبانی قوی وجود دارد:
هوش کلامی چیست؟
آزمون هوش کلامی یک خرده آزمون منتخب از مقیاس هوش وکسلر است که برای ارائه معیاری از مهارت‌های کلامی کلی یک فرد طراحی شده است.
ضریب هوشی کلامی بالا به چه معناست؟
هوش کلامی بالا به دانش واژگانی، حافظه کلامی، توانایی درک و دستکاری نحو و ظرفیت استفاده از زبان نمادین اشاره دارد.
ضریب هوشی کلامی پایین به چه معناست؟
درک کلامی ضعیف اغلب به ضریب هوشی کلامی پایین اشاره دارد. این کودکان عموماً می‌توانند افکار خود را به صورت شفاهی به اشتراک بگذارند، اما به دلیل عدم دانش واژگانی و مهارت‌های دستور زبانی، در بیان نوشتاری به چالش کشیده می‌شوند. این ضریب هوشی پایین ممکن است خود را به عنوان سختی در درک آنچه بچه‌های دیگر می‌گویند، دنبال کردن یک مکالمه روان با اظهار نظر، به اشتراک گذاشتن احساسات آنها، و نتیجه گیری معنادار نشان دهد. بنابراین بهبود شیوه ارتباط کلامی مهم است.
