سلامت و رفاه در محیط کار و ضرورت آن

سلامتی و رفاه کارکنان جزء حیاتی یک محیط کار و سازمان سالم است. شرکت‌هایی که سطح سلامتی و رفاه را ارتقا می‌دهند، مدیریت استرس را برای کارکنان آسان‌تر کرده و درعین حال محیطی مثبت و سازنده را ایجاد و حفظ می‌کنند. تندرستی می‌تواند به سلامت روحی و جسمی و همچنین موارد پیچیده‌تری مانند سطح رضایت و تعهد شغلی ارتباطی نزدیک داشته باشد. در این مقاله، ما توضیح خواهیم داد که سلامت و رفاه کارکنان چیست، چرا اهمیت دارد، و چگونه می‌توان بهترین برنامه سلامت و رفاه کارکنان را در محل کار با استفاده از راه‌حل‌های مدیریت پروژه ایجاد کرد.

در پی همه‌گیری، برخی از سازمان‌ها متعهد شده‌اند که به مسائل سلامتی  نیروی کار رسیدگی کنند و منابع قابل توجهی را برای بهبود سلامت، رفاه و بهره‌وری تخصیص دهند – به طور متوسط ​​سالانه ۱۱ میلیون دلار برای شرکت‌هایی با بیش از  ۲۰۰۰۰ کارمند-‍‌ اما این سرمایه‌گذاری‌های، در حالی که نشان از پشتیبانی شرکت ها دارد ، ممکن است با توجه به نتایج مشاهده شده آنچنان کارساز نبوده باشد به دلیل آنکه دلایل اصلی پایین بودن میزان سلامت و رفاه کارکنان در نظر گرفته نشده است.

سلامتی و رفاه کارکنان چیست؟

سلامتی و رفاه کارکنان در مجموع به عنوان سلامت کلی روحی، جسمی، عاطفی و اقتصادی کارکنان تعریف می شود.  این شاخص می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند روابط آنها با همکاران، تصمیماتی که می گیرند و ابزارها و منابعی که به آنها دسترسی دارند، باشد.  ساعات کار، حقوق و ایمنی محل کار نیز تأثیر قابل توجهی بر رفاه کارکنان دارد.در حالی که که این سلامتی و رفاه از فردی به فرد دیگر متفاوت است، رفاه کارکنان باید به طور متوسط به سطحی برسد که امکان ایجاد یک محل کار مولد و سالم را فراهم کند.  عوامل بیرونی نیز به رفاه کارکنان کمک می کنند.  استرس در مورد مسائلی مانند مسکن، سلامتی و خانواده همگی در عملکرد شغلی نقش دارند.

طبق مطالعه اخیر Alight در مورد رفاه و سلامتی کارکنان، کمتر از نیمی از کارمندان ایالات متحده درک مثبتی از رفاه کلی خود دارند.  به طور کلی، از اوایل سال ۲۰۲۰ تا اواسط سال ۲۰۲۱ کاهش قابل توجهی در رفاه کارکنان وجود داشته است، حتی با بازگشت دوباره کارمندان به محل کار بعد از همه گیری.

به طور کلی سه عامل مهم تاثیر گذار بر سلامتی در محیط های کار امروزی می‌توان در نظر گرفت:

۱-رفتارهای رهبری در همه سطوح، از یک سرپرست مستقیم گرفته تا مدیران اجرایی

۲-نحوه طراحی سازمان و مشاغل

۳- روش های کار در سطوح سازمانی. 

برای درک بهتر اینکه چگونه این سه عامل مهم شغلی می توانند بر رفاه یک سازمان تأثیر بگذارند، یک نظرسنجی  از ۱۲۴۷ کارگر در ایالات متحده در طیف گسترده ای از صنایع، مناطق، تحصیلات، سطح درآمد و جمعیت شناسی انجام شد.

آنچه ازین نظرسنجی بدست آمده این است که مدیران نمی توانند به تنهایی به امتیازات و برنامه های سلامت و رفاهی اغلب پرهزینه اعتماد کنند. در واقع مشخص شده است ، بیش از دو سوم (۶۸٪) از کارگران مورد بررسی گفتند که از ارزش کامل منابع رفاهی که سازمان آنها ارائه می دهد استفاده نمی کنند زیرا دسترسی به برنامه ها ی سلامت یا خیلی وقت گیر، گیج کننده یا دست و پا گیر است.  برای کمک به رسیدگی به بزرگترین عوامل تعیین کننده که بهزیستی در محل کار را شکل می دهند، شرکت ها می توانند تفکر خود را تغییر دهند و اقدامات گسترده ای را برای رسیدگی به سلامت و رفاه کارکنان انجام دهند.

پرداختن به عوامل تعیین کننده سلامت شغلی این پتانسیل را دارد که یک تغییر اساسی در سلامت و رفاه در سراسر سازمان ها ایجاد کند، که از یک مدل سنتی با محوریت فرد به مدلی تبدیل گردد که از پایداری انسانی با ارتقای سلامت جمعی درازمدت کارگران، سازمان ها و جامعه حمایت می کند. این پتانسیل ممکن است در سازمان‌هایی که مسئولیت را به تنهایی بر عهده منابع انسانی (HR) می‌گذارند، تحقق نیابد، زیرا منابع انسانی ممکن است فاقد اقتدار لازم برای ایجاد این برنامه ها با تمرکز بر مزایا و مشوق‌ها باشد.  تغییر سیستمی که ممکن است برای پرداختن به این موضوع مورد نیاز باشد، می‌تواند متعلق به مدیر اجرایی و بقیه اعضای مدیریت اجرایی و هیئت مدیره باشد

اهمیت رفاه و سلامتی محیط کار

از وظایف کارفرمایان است که از کارگران خود حمایت و مراقبت لازم را برای سلامت جسمی و روحی آنها به عمل آورند.  با وجود این، بسیاری از سازمان ها هنوز یک استراتژی اختصاصی درباره سلامتی و رفاه ندارند.  یک استراتژی مناسب سلامتی و رفاه می تواند به کارکنان کمک کند تا در محل کار احساس ارزشمندی و حمایت کنند. همچنین می‌تواند مشارکت کارکنان را بهبود بخشد و تیم‌ها را در سراسر شرکت برای رسیدن به اهدافشان ترغیب کند.

یکی از نمونه‌های تاریخی اخیر که چرا بهبود سطح سلامت و رفاه کارکنان دارای اهمیت است، از صنعت فیلم و سرگرمی ایالات متحده آمده است.  اتحاد بین‌المللی کارمندان صحنه تئاتر (IATSE)، که طیف وسیعی از تکنسین‌های مسئول تولید فیلم و تلویزیون در پشت صحنه را نمایندگی می‌کند، اخیراً اعتصابی را برای بهبود رفاه کارکنان در نظر گرفته است.

مسائلی مانند ساعات کار غیرانسانی، استراحت ناکافی و دستمزد ناکافی بر همه حوزه های سلامت کارکنان تأثیر می گذارد.  در واقع، بسیاری از افراد در حال حاضر برای توضیح اینکه چگونه فقدان مراقبت و اقدام در جهت بهبود رفاه کارکنان، آنها را در سطح شخصی تحت تأثیر قرار می دهد، آماده اند.بدیهی است که رفاه کارکنان یک عنصر اساسی برای همه سازمان ها است.  حتی اگر شرکت شما کوچکتر باشد یا در زمینه متفاوتی فعالیت کند، باز هم ممکن است دریابید که راه های معناداری زیادی برای بهبود کیفیت زندگی برای همه افراد درگیر وجود دارد.  فعال بودن در مورد رفاه کارکنان در حال حاضر می تواند زندگی شغلی و شخصی افراد را در آینده بهبود بخشد یا حتی نجات دهد.

سازمان جهانی بهداشت، اشتغال را یک شاخص  «تعیین کننده سلامت اجتماعی» می‌داند. یکی از موضوعات دخیل در این امر ممکن است این باشد که معیارهای  تعیین‌کننده اشتغال به عواملی مانند امنیت شغلی، فیزیکی وحقوق و دستمزد محدود می‌شوند.

 در حال حاضر ممکن است محل، چگونگی و زمان کار افراد تغییر کرده باشد و در آینده به تکامل خود ادامه دهد و به طور بالقوه مرزهای سنتی بین کار و سایر فعالیت های زندگی را حذف کند. حال زمان آن رسیده است که طرز فکر خود را در مورد سلامت محیط کار نیز تغییر داده و این تغییرات را در محل کار منعکس کرد. کار می تواند بر بسیاری از جنبه های سلامت افراد از جمله سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و مالی و همچنین هدف مندی و توانایی ها برای رشد آنها تأثیر بگذارد.

جهت‌گیری سلامت و رفاه

سازمان ها می توانند پتانسیل بهبود زندگی کارگران و ایجاد محیط هایی را داشته باشند که به طور پایدار و مداوم از کارکنان حمایت کند.  اما این اقدامات از کجا شروع می شوند؟

  سه مورد می تواند به طورمحسوسی در بهبود سلامت نیروی کار موثر باشد:

۱-تغییر طرز فکرهای قدیمی و ایجاد مسئولیت پذیری برای تغییری فراتر از منابع انسانی

شناسایی مسئولیت های سازمانی برای ایجاد سیستم‌ها و ساختارهایی را که به طور بالقوه موانع بر سر راه رفاه فردی را از بین می‌برند و حمایت از این دیدگاه بین همتایان برای کمک به فعال و اجرا کردن گسترده این طرز مسیولیت ها

۲-اندازه گیری شاخص مناسب سلامت

بسط دیدگاه فراتراز داده‌های کیفی گزارش شده به منظور رسیدن به داده‌های عملیاتی تر و درک سطح بلوغ سلامتی و رفاه وانجام سرمایه‌گذاری آگاهانه تر.

سازمان‌ها ممکن است مجموعه‌ای از داده‌های گزارش‌شده خود را درباره سلامتی و رفاه کارکنان جمع‌آوری کنند، اما این امکان هست که نتوانند این داده ها را با داده‌های عملیاتی تجربی مرتبط کنند و در نتیجه نتوانند مقیاسی جامع و در زمانی مناسب از وضعیت رفاه در سراسر یک سازمان ایجاد کنند. همراه با سنجش نیازها و خواسته های نیروی کار از طریق نظرسنجی و مصاحبه، سازمان‌ها می‌توانند پراکسی‌های قابل مشاهده را که به طور تجربی سطح سلامتی و رفاه را ارزیابی می‌کنند، اندازه‌گیری کنند. برای مثال، سازمان‌ها می‌توانند میزان اضافه کاری افراد را ردیابی کنند یا فعالیت های افراد را برای درک بهتر حجم کار یا تصمیم‌گیری تجزیه و تحلیل کنند. همچنین مواردی مانند چالش های حقوقی، یا نظارت بر حجم ایمیل ها و پینگ های ارسال شده در تعطیلات آخر هفته و… .

نرخ فرسودگی شغلی (کارزدگی) می تواند کیفیت روابط کارگران با سرپرستان آنها را روشن کند، در حالی که ادعاهای شرکت های بیمه می تواند به درک اینکه آیا کارگران در طول زمان بیشتر یا کمتر به دنبال مراقبت پزشکی هستند کمک کند.  ترکیب معیارهایی مانند اینها با کاوش در تجربیات زندگی کارگران می تواند به رهبران کمک کند تا درک دقیق و عملی از سلامتی و رفاه در سراسر سازمان ایجاد کنند.

۳-شناسایی بزرگترین فرصت‌ها و ایجاد شتاب

الویت بندی فضاهایی را که می‌توانند بیشترین تأثیر را برسلامت و رفاه کارگران داشته  و تعریف اهرم‌های سازمانی که می‌تواند به رفع مواردی که مانع روند مثبت کمک کند و به این روند مثبت سرعت بخشد.

مزایای سلامت و رفاه خوب کارکنان

وقتی کارکنان احساس خوبی داشته باشند، تمایل به عملکرد بهتری دارند.  این کار بهره وری را افزایش می دهد و به کارکنان کمک می کند تا عادت های شغلی بهتری ایجاد کنند.  مطالعات نشان می دهد که کارگران در هنگام شاد بودن ۱۳ درصد بهره وری بیشتری دارند.  عاداتی مانند سیاست‌های تعادل بین کار و زندگی سالم و منسجم از سوی مدیریت، نمونه خوبی از این است که چگونه کارفرمایان می‌توانند به افزایش شادی کمک کنند.  این عادات همچنین تداوم کسب و کار را حتی در فصول شلوغ تضمین می کند.

سطح قابل قبول سلامتی و رفاه کارکنان  منجربه روحیه بالاتر کارکنان  می شود.  هنگامی که کارکنان نیازهای خود را برآورده می کنند،  احساس ارزشمندی و شایستگی بیشتری می کنند.

چنانچه شرکت ها در حال جذب نیرو بوده یا قصد دارند در سال آینده استخدام کنند، ایجاد برنامه ای برای بهبود رفاه کارکنان می تواند به آنها در جذب و حفظ افراد ماهر کمک کند.  به عنوان مثال، ۳۸ درصد از جویندگان کار، محیط کار سالم را عامل شماره یک خود در انتخاب یک شرکت برای کار می دانند.  مزایایی مانند افزایش روزهای مرخصی استعلاجی و خدمات بهداشت روانی می‌تواند در جذب استعدادهای برتر موثر باشد.

حتی اگر شرکت ها در حال حاضر برنامه استخدام ندارند، یک برنامه رفاه کارکنان می‌تواند به آنها  کمک کند تا از دست دادن نامزدهای استخدام با استعداد جلوگیری کنند.

بسیاری از شرکت ها دریافته اند که رفتار خوب با کارمندان کلید ایجاد یک تجربه عالی برای جذب مشتری است.  نشان داده شده است که داشتن کارکنانی شاد و راضی باعث بهبود احساس مشتریان نیز می شود.

چالش‌های ابتکارات سلامتی در محل کار

یکی از بزرگترین چالش های ابتکارات سلامتی در محیط کار، تعیین و اندازه گیری اهداف است.  دریافت یک ایده روشن از وضعیت سلامتی و رفاه فعلی کارکنان شما می تواند مشکل باشد.  نه تنها ذهنی است، بلکه ممکن است برخی از کارمندان در صورتی که بازخورد شکایات آنها به آنها برگردد احساس راحتی نکنند و صادقانه پاسخ ندهند.  به همین دلیل، حتی نظرسنجی های ناشناس ممکن است تصویر کامل و پرستی را ارائه نکنند.

بسیاری از برنامه‌های سلامت تشویقی سنتی بر معیارهایی مانند فشار خون و شاخص توده بدنی تکیه می‌کنند، اما این موارد نیز اغلب نادرست هستند.  در نتیجه، بسیاری از شرکت‌ها اکنون از کارگران خود می‌خواهند در ازای طرح‌های بیمه‌ای که هزینه بیشتری دارند، اطلاعات سلامتی خود را ارائه دهند.  این عمل می تواند کارگران مسن تر و کارمندان پاره وقت را در معرض خطر مالی قرار دهد، اگر نتوانند تفاوت هزینه را با دستمزد فعلی خود جبران کنند.

موضوع دیگر اجراو ارایه طرح های سلامت است.  برخی از شرکت ها ممکن است نتوانند برنامه هایی را که وعده داده بودند ارائه دهند.  یا اگر اقدامی انجام دهند، ممکن است منابع و سیاست‌هایی که تأیید می‌کنند به‌طور گسترده مورد استفاده قرار نگیرند.  توجه مداوم به واکنش کارکنان به برنامه و گرفتن بازخورد می تواند به حل این مشکل کمک کند.

جمع‌بندی

امروزه در هر سازمان یا شرکتی فراهم کردن شرایط کاری مناسب و کافی همراه با انگیزه های مضائف به یک عامل اساسی در حفظ نیروی کار با کیفیت تبدیل شده است.  بهزیستی سلامت ورفاه کارکنان به سلامت جسمی یا روانی محدود نشده، بلکه شامل درک موضوعاتی با ابعاد متعدد و مختلفی از فاکتور سلامتی شده است.

با توجه به شرایط، چالش های نوین محیط کار، استرس های شغلی فشار های روحی روانی مالی وارده بر افراد، شناخت نیازهای جدید سلامت و رفاه در سطوح سازمانی ،تعریف استاندارها و معیارهای نوین سلامت و همچنین ایجاد سازگار های مناسب جهت رفع این نیازها یک ضرورت سازمانی به نظر می‌رسد.

لازم به ذکر باتوجه به تاثیرات مخربی که عدم سلامت روحی و جسمی بر افراد دارد با تامین سلامت ورفاه در سطح سازمان ها علاوه بر بالا بردن بهره‌وری فردی و سازمانی می‌توان در جهت بهبود جمعی و اجتماعی نیز گامهای مثبتی برداشت.

جای شک نیست که اجرا و بکار گیری این ضرورت های نوین  رفاه و سلامت با چالش ها و ریسک های همراه خواهد بود که سازمان ها باید در سطوح مدیریت و مدیریت اجرایی با همراهی و مشورت با منابع انسانی با این چالش ها و ریسک ها روبرو شوند.

از این رو کارفرمایان باید بیش از گذشته بر رفاه و سلامت کارکنان تمرکز کنند.  راهنمايي، معرفي طرح‌هاي بهداشتي، انعطاف‌پذيري در كار، و تشويق پيشرفت‌هاي شخصي از جمله  راه‌حل های پیشنهادی هستند.