پرسشنامه اضطراب آشکار و پنهان اشپيل برگر (STAI)

«اضطراب پنهان» اضطرابی را توصیف می‌کند که بخشی از شخصیت یا روش نگرش به جهان است. یک مفهوم مرتبط با اضطراب پنهان به نام اضطراب حالت، اضطرابی را توصیف می‌کند که فقط در پاسخ به موقعیت‌های استرس‌زا رخ می‌دهد. روانشناسان اضطراب پنهان را به عنوان منبعی قابل اعتماد و پایدار می‌دانند که در بلندمدت بر نحوه تفکر فرد تأثیر می‌گذارد.

افراد مبتلا به اضطراب پنهان شدید ممکن است در موقعیت‌های مختلف احساس نگرانی یا ترس کنند. در مقابل، افراد با اضطراب پنهان خفیف ممکن است فقط گاهی اوقات حالت اضطراب را تجربه کنند. با این حال، نظریات در مورد تعریف و علل اضطراب طولانی مدت متفاوت است. اگرچه شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این امر نتیجه تفاوت‌های ساختاری در مغز است، برخی از محققان معتقدند که باورهای ریشه‌دار ممکن است یک مکانیسم اساسی در این روند داشته باشد.

اضطراب پنهان چیست؟

اضطراب پنهان تمایل به احساس اضطراب در بسیاری از موقعیت‌ها است. این بخشی از شخصیت یک فرد را تشکیل می‌دهد، که روش‌های منحصر به فردی را که در آن افراد فکر می‌کنند، احساس می‌کنند و رفتار می‌کنند، توصیف می‌کند.

افرادی که دارای اضطراب پنهان شدید هستند تمایل دارند چیزها را تهدیدآمیز درک کنند، جایی که دیگران ممکن است این حس را نداشته باشند. آنها ممکن است به طور مکرر در مورد موقعیت‌هایی که باعث ایجاد اضطراب در دیگران نمی‌شود ابراز نگرانی کنند.

نظریات در مورد شخصیت و نقشی که اضطراب در آن ایفا می کند در میان مکاتب مختلف فکری متفاوت است. با این حال، بسیاری از مدل‌های شخصیت شامل اضطراب پنهان یا روان رنجوری به عنوان یک مؤلفه هستند.

اضطراب پنهان در مقابل اضطراب آشکار (حالت)

در حالی که اضطراب پنهان ویژگی بخش ثابتی از نحوه تفکر و احساس فرد است، اضطراب حالت، حالتی موقتی است که فقط در پاسخ یا پیش‌بینی موقعیت‌های استرس زا رخ می‌دهد. به عنوان مثال، ممکن است فردی زمانی که دیر سر کار می‌آید دچار اضطراب حالتی شود، اما زمانی که به موقع به محل کار می‌رسد آرام می‌شود. این اضطراب پیش‌بینی‌کننده معمولی است و پس از برطرف شدن وضعیت کاهش می‌یابد.

ممکن است افراد هم اضطراب پنهان و هم حالت داشته باشند. با این حال، چگونگی یا اینکه آیا این انواع اضطراب بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند، مشخص نیست.

یک مطالعه قدیمی‌تر در سال ۲۰۱۲ اشاره می‌کند که افرادی که اضطراب پنهان بالاتری دارند، معمولاً اضطراب حالت بالاتری دارند، که ممکن است ارتباط بین این دو را نشان دهد.

اگرچه همه مطالعات به یک نتیجه نرسیده اند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۰ که تفاوت‌ها را در نحوه تأثیر اضطراب پنهان و حالت بر مغز ترسیم کرد، نشان داد که همبستگی بین آنها از نظر آماری معنی‌دار نیست.

پرسشنامه اضطراب آشکار و پنهان اشپیلبرگر (The State-Trate Anxiety Inventoryیا STAI) به طور گسترده برای ارزیابی حالت و مولفه‌های اضطراب در افراد استفاده می‌شود. این پرسشنامه شامل 40 سوال است که هر سوال چهار گزینه دارد.20 سوال آن اضطراب حالتی، یعنی احساسی که در آن لحظه دارید را بررسی می‌کند، مانند “احساس بی قراری می‌کنم” یا “من نگران هستم”. 20 سوال دیگر آن میزان اضطراب و حال کلی فرد را مورد ارزیابی قرار می‌دهد، مانند “من آدم شادی هستم” یا “من آدم باثباتی هستم”. در نهایت نمره بالاتر، نشان دهنده اضطراب بیشتر است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که این پرسشنامه دارای ویژگی‌های روانسنجی عالی است و می‌توان از آن در محیط‌های بالینی برای تشخیص اختلال اضطراب و متمایز کردن آن از دیگر اختلالات روانی و افسردگی استفاده کرد.