اعتیاد به کار یک نوع اعتیاد رفتاری است که باعث اختلال در جنبه‌های مختلف زندگی فرد می‌شود و اثرات مخربی مانند کاهش رضایت خانواده، کاهش سلامت جسمی و روحی، افزایش خستگی جسمی و عاطفی و غیره بر روی فرد دارد. فرد معتاد به کار مدت زمان زیادی را به فکر کردن در مورد کارش میگذراند و نسبت به سایر کارکنان بیشتر درگیر کار است، گرچه ممکن است سودی برای کارفرمای خود نداشته باشد. با استفاده ار پرسشنامه اعتیاد به کار می‌توانید این مولفه را مورد سنجش قرار دهید.
وقتی کار تبدیل به اعتیاد می شود
اعتیاد به کار، یک وضعیت سلامت روان واقعی است. مانند هر اعتیاد دیگری، اعتیاد به کار ناتوانی در توقف رفتار است. اغلب از نیاز اجباری برای دستیابی به موقعیت و موفقیت یا فرار از استرس عاطفی ناشی می‌شود. اعتیاد به کار اغلب ناشی از موفقیت شغلی است و در افرادی که به عنوان کمال گرا توصیف می‌شوند، رایج است.
دقیقاً مانند فردی که اعتیاد به مواد مخدر دارد، فردی که اعتیاد به کار دارد از کار کردن به رضایت می‌رسد. این امر باعث می‌شود آنها رفتاری را که به آنها اینقدر حس رضایت می دهد را تکرار کنند. افراد مبتلا به اعتیاد به کار ممکن است نتوانند با وجود شیوه‌های منفی که ممکن است بر زندگی شخصی یا سلامت جسمی یا روانی آنها تأثیر بگذارد، این رفتار را متوقف کنند.
علائم
در فرهنگی که سخت‌کوشی مورد تمجید قرار می‌گیرد و اغلب انتظار می‌رود اضافه کاری انجام شود، تشخیص اعتیاد به کار می‌تواند دشوار باشد. افراد مبتلا به اعتیاد به کار اغلب رفتار خود را با توضیح اینکه چرا این کار خوب است و می‌تواند به آنها در رسیدن به موفقیت کمک کند توجیه می‌کنند. آنها ممکن است به سادگی به شغل خود یا موفقیت پروژه‌های خود متعهد به نظر برسند. با این حال، جاه طلبی و اعتیاد کاملاً متفاوت است.
فرد مبتلا به اعتیاد به کار ممکن است برای اجتناب از سایر جنبه‌های زندگی خود، مانند مسائل عاطفی نگران‌کننده یا بحران‌های شخصی، دست به کار اجباری بزند و مانند سایر اعتیادها، فرد ممکن است بدون آگاهی از اثرات منفی این رفتار را انجام دهد.
علائم اعتیاد به کار عبارتند از:
